Śmiechu, który pragnie tak pięknie się śmiać
Nie przebaczę
Radości, która pragnie malować nam twarz
Nie przebaczę
Wędrówki naszych nóg prosto w stronę słońca
Nie przebaczę
Snów, które nie wyśnią się nam aż do końca
Nie przebaczę
Piękna, które zostanie tylko w sercu, w głowie
Nie przebaczę
Nocy przespanych znowu nie przy sobie
Nie przebaczę
Zwątpienia w jutro, które nadejść przecież i tak musi
Nie przebaczę
Bylejakości, która znów nas kusi
Nie przebaczę
Zwątpienia, strachu, żalu za tym co odchodzi
Nie przebaczę
Tej samotności, co w sercu się rodzi
Nie przebaczę
Życie jest przecież dla nas
Ciągle jest przed nami
Dopóki wierzymy
Dopóki kochamy.
24.09.2017